Marjoram (Kryddmæra) er fjölær planta úr mintaættinni sem ræktuð er sem matjurt. Fersk eða þurrkuð laufblöð hennar og blómstrandi toppar eru notuð til að krydda margs konar matvæli og gefa þeim hlýtt, ilmandi, örlítið skarpt og beiskt bragð. Marjoram er sérstaklega metið fyrir bragðið sem það gefur pylsum, kjöti, fuglakjöti, fyllingum, fiski, pottréttum, eggjum, grænmeti og salötum. Uppruni jurtarinnar er á Miðjarðarhafssvæðinu og í Vestur-Asíu, en hún er einnig ræktuð sem einær planta í norðlægari loftslagi þar sem vetur drepur plöntuna.
Marjoram er runnalaga jurtaplanta sem verður venjulega 30–60 cm (1–2 fet) há. Ferhyrndar greinarnar eru þéttar af loðnum egglaga blöðum, sem raðast á móti í pörum. Fölir tvívarða blómin eru ekki sérstaklega áberandi og eru í litlum klösum sem minna á oddspíra. Marjoram inniheldur um 2 prósent af ilmkjarnaolíu, þar sem helstu efni eru terpinen og terpineól.
Ýmsar aðrar ilmandi jurtir eða lágvaxnir runnar úr ættkvíslinni Origanum eru einnig kallaðar marjoram. Garðamarjoram (O. onites) er einnig ræktuð fyrir ilmandi laufblöðin og notuð til að krydda mat. Oregano, eða villt marjoram (O. vulgare), er vinsæl matjurt upprunnin í Evrópu og Asíu.
Sáðtími: Forræktun hefst innandyra frá janúar.
Gróðursetning úti: Júní
Fjöldi fræja: Fjöldi fræja fer eftir stærð þeirra og pottanna. Almennt er gott að setja 3-5 fræ í hvern 12 cm pott fyrir stærri fræ. Fyrir mjög lítil fræ er best að setja 10-15 fræ í hvern pott. Litlum fræjum á að dreifa ofan á moldina án þess að hylja þau.
Hitastig: Venjulegur stofuhiti er hentugur fyrir flestar kryddjurtir. Forðist þó of mikinn hita þegar spírurnar eru litlar, þar sem það getur gert stilkana þunna og veikburða.